RACHUNKOWOŚĆ I FINANSE W SPÓŁKACH PRAWA HANDLOWEGO – CZĘŚĆ II

KLUCZE DO ODPOWIEDZI DOSTĘPNE SĄ W PAKIECIE SZKOLENIOWYM
109.    Jeśli kapitał obrotowy netto jest ujemny, oznacza to, iż:
a) wartość kapitału stałego jest większa od wartości aktywów trwałych,
b) wartość aktywów obrotowych jest większa od wartości zobowiązań krótkoterminowych,
c) wzrasta ryzyko utraty płynności finansowej,
d) aktywa trwałe w części finansowane są zobowiązaniami krótkoterminowymi.

110.    Jeśli kapitał obrotowy netto jest dodatni, oznacza to, iż:
a) wartość kapitału stałego jest mniejsza od wartości aktywów trwałych,
b) wartość aktywów obrotowych jest większa od wartości zobowiązań krótkoterminowych,
c) ryzyko utraty płynności finansowej przez firmę jest relatywnie niewielkie,
d) aktywa trwałe w części finansowane są zobowiązaniami krótkoterminowymi.

111.    Przykładowymi sposobami na zwiększenie wartości kapitału stałego są:
a) emisja akcji,
b) upłynnienie (sprzedaż) zbędnych składników majątku,
c) zaciągnięcie dodatkowych długoterminowych kredytów,
d) zachowanie wypracowanego zysku w spółce i przeznaczenie go na badania i rozwój.

112.    Do podstawowych strategii zarządzania kapitałem obrotowym netto zalicza się:
a) strategię konserwatywną,
b) strategię dywersyfikacji,
c) strategię umiarkowaną,
d) strategię niskich kosztów.

113.    Agresywna strategia zarządzania kapitałem obrotowym netto charakteryzuje się tym, iż:
a) dąży się do maksymalizacji wartości kapitału obrotowego netto,
b) udział kapitału stałego w pasywach ogółem jest relatywnie niski,
c) udział aktywów bieżących w aktywach ogółem jest relatywnie wysoki,
d) stosują ją najczęściej firmy o ugruntowanej pozycji rynkowej, dysponujące dużą siłą przetargową.

114.    Dźwignia finansowa:
a) mierzy wrażliwość zysku operacyjnego na zmiany wielkości sprzedaży,
b) mierzy wpływ, jaki wywierają względne zmiany EBIT na względne zmiany EPS,
c) wzrasta wraz ze wzrostem ponoszonych przez spółkę kosztów odsetkowych,
d) zależy od poziomu zadłużenia spółki.

115.    Dźwignia całkowita:
a) stanowi iloczyn dźwigni operacyjnej i dźwigni finansowej,
b) stanowi sumę dźwigni operacyjnej i dźwigni finansowej,
c) mierzy wrażliwość zysku operacyjnego na zmiany wielkości sprzedaży,
d) mierzy wpływ, jaki wywierają względne zmiany przychodów ze sprzedaży na względne zmiany EPS.

116.    Dźwignia całkowita:
a) wzrasta wraz ze spadkiem udziału kosztów stałych,
b) wzrasta wraz ze wzrostem ponoszonych przez spółkę kosztów odsetkowych,
c) maleje wraz ze wzrostem sprzedaży powyżej progu rentowności,
d) maleje wraz ze wzrostem dźwigni finansowej.

117.    Dźwignia operacyjna:
a) pozwala ocenić ryzyko operacyjne firmy,
b) abstrahuje od wartości EBIT,
c) pozwala prognozować wielkość zysku operacyjnego dla określonej wielkości sprzedaży i dla przyrostów sprzedaży,
d) zależy w dużej mierze od poziomu zadłużenia firmy.

118.    Do założeń modelu progu rentowności należy zaliczyć stwierdzenie, iż:
a) koszty są tu dzielone na stałe, zmienne i mieszane,
b) działalność przedsiębiorstwa mieści się w określonym przedziale istotności,
c) jednostkowy koszt zmienny jest stały,
d) produkcja jest równa bądź większa od sprzedaży.

119.    Przedział istotności charakteryzuje się tym, iż:
a) całkowity koszt stały nie reaguje w jego ramach na zmiany w poziomie aktywności,
b) jednostkowy koszt stały jest w jego ramach malejący,
c) narzuca maksymalny poziom zdolności produkcyjnych,
d) jednostkowy koszt zmienny jest w jego ramach rosnący.

120.    Margines bezpieczeństwa:
a) jest nazywany w skrócie BEP, czyli punktem krytycznym,
b) jest wykorzystywany przy analizie EVA,
c) jest wykorzystywany przy analizie progu rentowności,
d) jest wykorzystywany do oceny ryzyka prowadzonej działalności gospodarczej.

121.    Do niedyskontowych metod oceny opłacalności inwestycji zalicza się między innymi:
a) indeks zyskowności,
b) ARR,
c) długość okresu zwrotu,
d) IRR.

122.    Do inwestycji finansowych zalicza się między innymi:
a) nabycie prawa autorskiego,
b) udzielenie pożyczki,
c) nabycie gruntu,
d) założenie lokaty bankowej.

123.    Fazami cyklu życia projektu inwestycyjnego są:
a) faza koncepcyjno-oceniająca,
b) faza likwidacyjna,
c) faza operacyjna,
d) faza inwestycyjna.

124.    W ramach fazy przedinwestycyjnej wyróżnia się:
a) studium możliwości,
b) studium kontraktowe,
c) studium feasibility,
d) studium negocjacyjne.

125.    W zakres analizy finansowej projektów inwestycyjnych wchodzą między innymi:
a) analiza racjonalności,
b) analiza wykonalności,
c) analiza ryzyka,
d) analiza opłacalności.

126.    Do czynników kształtujących płynność finansową przedsiębiorstwa można zaliczyć między innymi:
a) ryzyko branżowe,
b) politykę podatkową państwa,
c) politykę zakupową przedsiębiorstwa,
d) dostępność kredytu.

127.    Do statycznych metod analizy płynności finansowej zalicza się:
a) wskaźnik wydajności gotówkowej,
b) wskaźnik wystarczalności gotówki,
c) wskaźnik płynności gotówkowej,
d) wskaźnik szybkiej płynności.

128.    Do dynamicznych metod analizy płynności finansowej zalicza się:
a) wskaźnik wydajności gotówkowej,
b) wskaźnik wystarczalności gotówki,
c) wskaźnik płynności gotówkowej,
d) wskaźnik szybkiej płynności.

129.    Wskaźniki wydajności gotówkowej są skonstruowane na podstawie przepływów pieniężnych:
a) ogółem, ze wszystkich rodzajów działalności,
b) z działalności inwestycyjnej,
c) z działalności operacyjnej,
d) z działalności finansowej.

130.    W mianowniku wskaźnika wydajności gotówkowej może występować:
a) zysk z działalności operacyjnej,
b) przepływy pieniężne z działalności operacyjnej,
c) przychody ze sprzedaży,
d) średnia wartość majątku obrotowego.

131.    Wskaźniki wystarczalności gotówki są skonstruowane na podstawie przepływów pieniężnych:
a) ogółem, ze wszystkich rodzajów działalności,
b) z działalności operacyjnej,
c) z działalności inwestycyjnej,
d) z działalności finansowej.

132.    W mianowniku wskaźnika wystarczalności gotówki może występować:
a) przepływy pieniężne z działalności operacyjnej,    
b) wpływy z działalności inwestycyjnej,
c) wydatki z tytułu wypłaconej dywidendy,
d) wydatki z tytułu zakupu składników majątku trwałego.

133.    Kapitał samofinansowania obejmuje:
a) cały kapitał własny,
b) kapitał podstawowy wniesiony przez udziałowców i akcjonariuszy,
c) kapitał zapasowy,
d) kapitał rezerwowy.

134.    Złota zasada finansowania:
a) nazywana jest również złotą zasadą bilansową,
b) zaleca, aby aktywa trwałe w całości były sfinansowane kapitałem stałym,
c) zaleca, aby wartość aktywów obrotowych była wyższa od wartości zobowiązań bieżących,
d) zaleca, aby wartość majątku trwałego była wyższa od wartości kapitału własnego.

135.    Złota zasada bilansowa:
a) nazywana jest również złotą zasadą finansowania,
b) zaleca, aby wartość majątku trwałego była wyższa od wartości kapitału własnego,
c) zaleca, aby przedsiębiorstwo finansowało się przede wszystkim tanimi zobowiązaniami krótkoterminowymi,
d) zaleca, aby aktywa trwałe w całości były sfinansowane kapitałem własnym.

136.    Koszty pośrednie produkcji:
a) mają z reguły charakter kosztów względnie stałych,
b) obejmują przede wszystkim płace robotników i zużycie materiałów,
c) obejmują koszty wydziałowe,
d) dominują w przedsiębiorstwach produkcyjnych o wysokim poziomie wyposażenia technicznego.

137.    Venture capital charakteryzuje się tym, iż:
a) jest źródłem finansowania przedsięwzięć inwestycyjnych o niskim bądź umiarkowanym ryzyku,
b) jest źródłem finansowania o charakterze terminowym,
c) z punktu widzenia finansowanego podmiotu zaangażowanie kapitałowe ma charakter zobowiązania (kapitału obcego),
d) dawcy kapitału udzielają wsparcia w zakresie zarządzania.

138.    Metodami wyznaczania kosztu kapitału własnego z zysków zatrzymanych są:
a) model wyceny aktywów kapitałowych zwany w skrócie CAPM,
b) podejście zdyskontowanych przepływów pieniężnych zwane w skrócie DCF,
c) model: dochód z obligacji plus premia za ryzyko,
d) model średniego ważonego kosztu kapitału zwany w skrócie WACC.

139.    Leasing lewarowany:
a) jest nazywany również leasingiem zwrotnym,
b) charakteryzuje się występowaniem, poza leasingodawcą i leasingobiorcą, dodatkowego podmiotu finansującego,
c) charakteryzuje się tym, iż leasingodawca korzysta z dźwigni finansowej,
d) zazwyczaj zapewnia leasingodawcy wyższą stopę zwrotu niż leasing tradycyjny.

140.    Rodzajem ryzyka rynkowego, według MSSF, jest między innymi ryzyko:
a) ryzyko stopy procentowej,
b) ryzyko kredytowe,
c) ryzyko płynności,
d) ryzyko walutowe.

141.    Zgodnie z MSSF, inne ryzyko cenowe jest rodzajem ryzyka:
a) walutowego,
b) kredytowego,
c) rynkowego,
d) płynności.

142.    Metoda VaR:
a) jest sposobem raportowania ryzyka finansowego,
b) odpowiada na pytanie, ile spółka może stracić na posiadanym portfelu z pewnym prawdopodobieństwem w danym okresie,
c) jest dynamiczną i precyzyjną metodą oceny płynności finansowej przedsiębiorstwa,
d) jest jedną z dopuszczalnych przez MSSF metod wyceny wybranych grup składników wartości niematerialnych.

143.    Oceniając ryzyko rentowności, należy odnieść się do danych bilansowych prezentowanych między innymi w ramach:
a) aktywów trwałych,
b) aktywów obrotowych,
c) kapitałów własnych,
d) zobowiązań i rezerw na zobowiązania.

144.    Oceniając ryzyko operacyjne, należy odnieść się do danych bilansowych prezentowanych między innymi w ramach:
a) aktywów trwałych,
b) aktywów obrotowych,
c) kapitałów własnych,
d) zobowiązań i rezerw na zobowiązania.
145.    Oceniając ryzyko walutowe, należy odnieść się do danych bilansowych prezentowanych między innymi w ramach:
a) zapasów,
b) należności,
c) inwestycji,
d) zobowiązań,

146.    Ryzyko operacyjne:    
a) wynika ze stosowania źródeł finansowania o stałym koszcie,
b) składa się na ryzyko całkowite,
c) odnosi się do zmienności EBIT w czasie,
d) jest bezpośrednim efektem podejmowanych decyzji inwestycyjnych.

147.    Ryzyko finansowe:
a) wynika ze stosowania źródeł finansowania o stałym koszcie,
b) składa się na ryzyko całkowite,
c) odnosi się do zmienności EBIT w czasie,
d) jest bezpośrednim efektem podejmowanych decyzji inwestycyjnych.

148.    Ryzyko systematyczne może być powodowane między innymi:
a) poziomem dźwigni operacyjnej,
b) zmianami stóp procentowych,
c) decyzjami kierownictwa firmy,
d) zmianami siły nabywczej pieniądza.

149.    Ryzyko niesystematyczne może być powodowane między innymi:
a) poziomem dźwigni operacyjnej,    
b) zmianami stóp procentowych,
c) decyzjami kierownictwa firmy,
d) zmianami siły nabywczej pieniądza.

150.    Linia rynku papierów wartościowych:
a) jest nazywana w skrócie SML,
b) prezentuje relacje między ryzykiem systematycznym a oczekiwanym zwrotem, występujące na danym rynku
kapitałowym,
c) pozwala wyznaczyć stopę dyskonta dla inwestycji, a więc koszt kapitału,
d) jest bezpośrednio powiązana z modelem wyceny zwanym CAPM.

151.    Buy back polega na:
a) spłacie zaciągniętych przez spółkę kredytów,
b) wykupie wyemitowanych przez spółkę obligacji,
c) umorzeniu należności handlowych,
d) wykupie przez spółkę akcji własnych w celu ich umorzenia.

152.    Rodzajami bankowego kredytu obrotowego są między innymi:
a) kredyt w rachunku bieżącym,
b) kredyt inwestycyjny,
c) kredyt w rachunku kredytowym,
d) kredyt wekslowy.

153.    Bilans:
a) jest dokumentem sprawozdawczym o charakterze dynamicznym,
b) stanowi zestawienie aktywów i pasywów przedsiębiorstwa za dany okres,
c) jest wykazem posiadanego przez przedsiębiorstwo majątku oraz źródeł jego pochodzenia,
d) może mieć zarówno formę tabelaryczną, jak i listy.

154.    Rachunek zysków i strat:
a) jest dokumentem sprawozdawczym o charakterze dynamicznym
b) stanowi zestawienie przychodów i kosztów przedsiębiorstwa na dany dzień, zwany dniem bilansowym
c) przedstawia wyniki przedsiębiorstwa za dany okres
d) przedstawia kategorie finansowe o charakterze strumieniowym

155.    Fakt, iż wykazywany w bilansie przedsiębiorstwa składnik aktywów jest przez nie kontrolowany oznacza, że:
a) jest on własnością przedsiębiorstwa,
b) przedsiębiorstwo ma względną swobodę rozporządzania nim, decydowania o jego przeznaczeniu,
c) przedsiębiorstwo ponosi wszelkie ryzyko związane z owym składnikiem,
d) składnik ten ma charakter trwały.

156.    Otrzymanie przez przedsiębiorstwo materiałów w formie darowizny:
a) jest dla przedsiębiorstwa jedynie wpływem,
b) jest dla przedsiębiorstwa jedynie przychodem,
c) jest dla przedsiębiorstwa zarówno wpływem, jak i przychodem,
d) nie jest dla przedsiębiorstwa ani wpływem, ani przychodem.

157.    Rozwiązanie przez przedsiębiorstwo niewykorzystanej rezerwy na restrukturyzację:
a) jest dla przedsiębiorstwa jedynie wpływem,
b) jest dla przedsiębiorstwa jedynie przychodem,
c) jest dla przedsiębiorstwa zarówno wpływem, jak i przychodem,
d) nie jest dla przedsiębiorstwa ani wpływem, ani przychodem.

158.    Zakup przez przedsiębiorstwo maszyny z odroczonym terminem płatności:
a) jest dla przedsiębiorstwa jedynie wydatkiem,
b) jest dla przedsiębiorstwa jedynie kosztem,
c) jest dla przedsiębiorstwa zarówno wydatkiem, jak i kosztem,
d) nie jest dla przedsiębiorstwa ani wydatkiem, ani kosztem.

159.    Spłata przez przedsiębiorstwo raty kredytu:
a) jest dla przedsiębiorstwa jedynie wydatkiem,
b) jest dla przedsiębiorstwa jedynie kosztem,
c) jest dla przedsiębiorstwa zarówno wydatkiem, jak i kosztem,
d) nie jest dla przedsiębiorstwa ani wydatkiem, ani kosztem.

160.    Koszty:
a) mają charakter memoriałowy,
b) wpływają na zmniejszenie wartości kapitału własnego,
c) mogą mieć postać zwiększenia wartości aktywów,
d) mogą mieć postać zwiększenia wartości rezerw.

161.    Wskaźniki rynku kapitałowego zwane wskaźnikami zyskowności jednostkowej:
a) stanowią podstawę analizy sektorowej przedsiębiorstwa,
b) mogą być wyrażone jako relacja zysku netto do liczby akcji,
c) mogą być wyrażone jajko relacja zysku netto przypadającego na jedną akcję do ceny jednej akcji,
d) mogą być wyrażone jako relacja ceny jednej akcji do zysku netto przypadającego na jedną akcję.

162.    Wewnętrzne wskaźniki rynku kapitałowego:
a) ustalane są na podstawie liczby akcji,
b) ustalane są na podstawie ceny rynkowej akcji,
c) mogą być wyliczane między innymi w oparciu o zysk netto badanej spółki,
d) mogą być wyliczane między innymi w oparciu o wartość aktywów trwałych badanej spółki.

163.    Zewnętrzne wskaźniki rynku kapitałowego:
a) ustalane są na podstawie liczby akcji,
b) ustalane są na podstawie ceny rynkowej akcji,
c) mogą być wyliczane między innymi w oparciu o zysk netto badanej spółki,
d) mogą być wyliczane między innymi w oparciu o wartość aktywów trwałych badanej spółki.

164.    Przykładem wewnętrznego wskaźnika rynku kapitałowego jest:
a) wskaźnik zyskowności cenowej akcji,
b) wskaźnik produktywności jednej akcji,
c) wskaźnik wartości księgowej jednej akcji,
d) wskaźnik stopy dywidendy.

165.    Przykładem zewnętrznego wskaźnika rynku kapitałowego jest:
a) wskaźnik zyskowności cenowej akcji,
b) wskaźnik produktywności jednej akcji,
c) wskaźnik wartości księgowej jednej akcji,
d) wskaźnik stopy dywidendy.

166.    Do najbardziej popularnych modeli oceny zagrożenia przedsiębiorstwa upadłością zalicza się:
a) Model Portera,
b) Model Altmana,
c) Model Kaplana,
d) Model Hołdy.

167.    Model Hołdy:
a) stanowi adaptację do warunków polskich modelu Altmana,
b) jest modelem opartym na założeniach analizy dyskryminacyjnej,
c) jest przykładem analizy jednowymiarowej,
d) charakteryzuje się tak zwaną szarą strefą, w której występuje duże prawdopodobieństwo błędnej oceny badanego przedsiębiorstwa.

168.    Z punktu widzenia złożoności podmiotu objętego sprawozdaniem wyróżnia się między innymi sprawozdanie finansowe:
a) jednostkowe,
b) uproszczone,
c) skonsolidowane,
d) łączne.

169.    Do głównych użytkowników sprawozdań finansowych założenia koncepcyjne MSSF zaliczają:
a) inwestorów,
b) zarząd,
c) kierownictwo średniego szczebla,
d) kredytodawców.

170.    Do głównych cech jakościowych informacji sprawozdawczej założenia koncepcyjne MSSF zaliczają między innymi:
a) przydatność,
b) terminowość,
c) wiarygodność,
d) zrozumiałość.

171.    Zgodnie z założeniami koncepcyjnymi MSSF, elementami składowymi wiarygodności, jako cechy jakościowej informacji
sprawozdawczej, są miedzy innymi:
a) istotność,
b) porównywalność,
c) neutralność,
d) kompletność.

172.    Do głównych cech jakościowych informacji sprawozdawczej ustawa o rachunkowości zalicza:
a) porównywalność,
b) rzetelność,
c) użyteczność,
d) jasność.

173.    Biegły rewident może:
a) wydać opinię z zastrzeżeniami,
b) wyrazić opinię warunkowo pozytywną,
c) wyrazić negatywną opinię,
d) odmówić wyrażenia opinii

174.    Opinia biegłego rewidenta powinna zawierać:
a) podstawowe wskaźniki finansowe obliczone na podstawie danych prezentowanych w sprawozdaniu finansowym
badanej jednostki,
b) podpisy wszystkich członków zespołu audytowego uczestniczących w danym badaniu,
c) stwierdzenie, czy zbadane sprawozdanie finansowe zostało sporządzone na podstawie prawidłowo prowadzonych ksiąg rachunkowych,
d) stwierdzenie, czy występują zagrożenia dla kontynuacji działalności przez badaną jednostkę.

175.    Jeżeli w danym roku obrotowym jednostka stwierdziła popełnienie w poprzednich latach obrotowych błędu, wpływającego na zniekształcenie wizerunku finansowego jednostki prezentowanego w sprawozdań finansowych za lata ubiegłe, to kwotę korekty spowodowanej usunięciem tego błędu:
a) odnosi się na kapitał własny,
b) odnosi się na straty nadzwyczajne,
c) odnosi się na pozostałe koszty operacyjne,
d) wykazuje się jako pomniejszenie zysku lub powiększenie straty z lat ubiegłych.

176.    Dopuszczalnymi metodami wykazywania w skonsolidowanym sprawozdaniu finansowym danych jednostek współzależnych są:
a) metoda pełna,
b) metoda cząstkowa,
c) metoda proporcjonalna,
d) metoda praw własności.

177.    Dopuszczalnymi metodami wykazywania w skonsolidowanym sprawozdaniu finansowym danych jednostek zależnych są:
a) metoda pełna,
b) metoda cząstkowa,
c) metoda proporcjonalna,
d) metoda praw własności.

178.    Dopuszczalnymi metodami wykazywania w skonsolidowanym sprawozdaniu finansowym udziałów w jednostkach stowarzyszonych są:
a) metoda pełna,
b) metoda cząstkowa,
c) metoda proporcjonalna,
d) metoda praw własności.

179.    W ramach konsolidacji pełnej wyłączeniu podlegają:
a) wzajemne rozrachunku jednostek objętych konsolidacją,
b) przychody i koszty transakcji dokonanych między jednostkami objętymi konsolidacją,
c) dywidendy naliczone i wypłacone pomiędzy jednostkami objętymi konsolidacją,
d) wartość zapasów uczestniczących w transakcjach pomiędzy jednostkami objętymi konsolidacją.

180.    Rozliczając połączenie metodą nabycia, należności jednostki przejmowanej wycenia się w wartości:
a) księgowej,
b) godziwej,
c) bieżącej (zdyskontowanej) kwot wymagających zapłaty,
d) bilansowej.

181.    Rozliczając połączenie metodą nabycia, wyłączeniu w odniesieniu do składników bilansu spółki przejętej podlega:
a) kapitał własny,
b) rezerwy na zobowiązania,
c) ogół wartości niematerialnych i prawnych,
d) środki trwałe w budowie.

182.    Gdy w celu przejęcia innej jednostki, spółka emituje akcje, ceną przejęcia jest:
a) wartość nominalna wyemitowanych akcji,
b) wartość godziwa wyemitowanych akcji,
c) wartość księgowa wyemitowanych akcji,
d) wartość rynkowa wyemitowanych akcji.

183.    Oceniając dany projekt inwestycyjny:
a) jeżeli NPV jest dodatnie, to IRR jest wyższa od stopy dyskontowej przyjętej w NPV,
b) jeżeli NPV jest dodatnie, to IRR jest niższa od stopy dyskontowej przyjętej w NPV,
c) jeżeli NPV jest ujemne, to IRR jest wyższa od stopy dyskontowej przyjętej w NPV,
d) jeżeli NPV jest ujemne, to IRR jest niższa od stopy dyskontowej przyjętej w NPV.

184.    Projekt inwestycyjny jest oceniany tym korzystniej, im:    
a) wartość NPV jest wyższa oraz wartość IRR jest niższa,
b) wartość NPV jest niższa oraz wartość IRR jest niższa,
c) wartość NPV jest wyższa oraz wartość IRR jest wyższa,
d) wartość NPV jest niższa oraz wartość IRR jest wyższa.

185.    Relacja aktualnej wartości wszystkich dodatnich strumieni pieniężnych netto do aktualnej wartości wszystkich ujemnych strumieni pieniężnych netto związanych w danym projektem inwestycyjnym określana jest jako:
a) NPV,
b) IRR,
c) zmodyfikowana IRR,
d) indeks zyskowności PI.

186.    W odniesieniu do produktów w toku produkcji dopuszczalne jest:
a) wycenianie ich w pełnym koszcie wytworzenia, z uwzględnieniem stopnia przetworzenia,
b) wycenianie ich w wysokości jedynie bezpośrednich kosztów wytworzenia,
c) wycenianie ich w wysokości jedynie zużytych do ich wytworzenia materiałów bezpośrednich,
d) nie wycenianie ich w ogóle.

187.    Przychody z wykonania niezakończonej długoterminowej usługi budowlanej ustala się na dzień bilansowy:
a) zgodnie z zapisami umowy na usługę budowlaną, w tym zgodnie z harmonogramami prac,
b) proporcjonalnie do płatności zaliczkowych regulowanych przez zleceniodawcę,
c) proporcjonalnie do stopnia zaawansowania usługi,
d) w wartości zerowej, zaś pełny przychód jest ujmowany dopiero w momencie zakończenia usługi i odebrania prac przez zleceniodawcę.

188.    Koszt standardowy:
a) jest nazywany również kosztem normatywnym,
b) jest postulowanym kosztem jednostkowym danego produktu lub czynności,
c) jest wykorzystywany w rachunku kosztów działań,
d) jest podstawą systemu planowania i kontroli w przedsiębiorstwie.

189.    Analizując odchylenia kosztów zmiennych, wyróżnia się między innymi:
a) odchylenie operacyjne,
b) odchylenie wielkości sprzedaży,
c) odchylenie zużycia zwane również odchyleniem wydajności,
d) odchylenie cenowe zwane również odchyleniem stawki.

190.    Analizując odchylenia kosztów stałych, wyróżnia się między innymi:
a) odchylenie wykorzystania zdolności produkcyjnych,
b) odchylenie wydajności kosztów stałych,
c) odchylenie operacyjne,
d) odchylenie wielkości sprzedaży.

191.    Do metod rozliczania świadczeń działalności pomocniczej zalicza się między innymi:
a) metodę układu równań zwaną również metodą macierzową,
b) metodę bezpośrednią,
c) metodę stopniową zwaną również metodą sekwencyjną,
d) metodę stawek planowanych.

192.    Do opartych na kosztach metod ustalania cen sprzedaży zalicza się między innymi:
a) metodę marży na pokrycie,
b) metodę kosztów kwalifikowanych,
c) metody oparte na stopie zwrotu,
d) metodę marży netto.

193.    Decydując się na realizację specjalnego zamówienia, należy wziąć pod uwagę między innymi:
a) wartość pełnego kosztu wytworzenia danego produktu,
b) poziom oferowanej przez zleceniodawcę ceny,
c) wartość kosztów zmiennych związanych z realizacją zamówienia,
d) wartość dodatkowo ponoszonych kosztów stałych.

194.    Ceny wewnętrzne:
a) są stosowane w rozliczeniach pomiędzy wewnętrznymi jednostkami organizacyjnymi jednego przedsiębiorstwa,
b) są stosowane w rozliczeniach pomiędzy osobnymi jednostkami prawnymi w grupie kapitałowej,
c) z punktu widzenia ekonomicznego, nie powinny być wyższe niż najniższe ceny możliwe do uzyskania na rynku,
d) powinny uwzględniać krańcowe koszty wytwarzania produktów lub świadczenia usług, których ceny te dotyczą.

195.    Koszt kapitału:
a) jest oczekiwaną stopą zwrotu z zainwestowanego kapitału,
b) abstrahuje od stopy inflacji,
c) abstrahuje od ryzyka,
d) może być określony na podstawie alternatywnych sposobności inwestycyjnych.

196.    Koszt kapitału:
a) jest nieistotny w analizie opłacalności projektów inwestycyjnych,
b) jest uwzględniany przy wyborze źródeł finansowania działalności gospodarczej,
c) często jest nazywany stopą dyskontową,
d) jest powiązany z formułą WACC.

197.    Przykładem łączenia się spółek, na skutek którego nie następuje utrata kontroli nad nimi przez ich dotychczasowych udziałowców jest sytuacja, w której łączącymi się podmiotami są:
a) jednostka dominująca niższego szczebla i jej jednostka zależna,
b) dwie jednostki dominujące wchodzące w skład różnych grup kapitałowych,
c) dwie jednostki zależne w sposób bezpośredni od tej samej jednostki dominującej,
d) dwie jednostki zależne w sposób pośredni od tej samej jednostki dominującej.

198.    Zakres przedmiotowy MSSF obejmuje między innymi:
a) zasady ujmowania i wyceny zdarzeń gospodarczych,
b) zasady prowadzenia ksiąg rachunkowych,
c) zasady inwentaryzacji,
d) zasady ujawniania i prezentacji informacji w sprawozdaniu finansowym.

199.    Do podstawowych dokumentów sprawozdawczych MSSF zaliczają między innymi:
a) sprawozdanie z sytuacji finansowej, czyli bilans,
b) sprawozdanie z całkowitych dochodów,
c) księgę główną,
d) zestawienie obrotów i sald kont księgi głównej.

200.    Zgodne z MSSF sprawozdanie z całkowitych dochodów:
a) ma precyzyjnie określoną formę,
b) zestawia między innymi wpływy i wydatki jednostki za dany okres,
c) zestawia między innymi przychody i koszty jednostki za dany okres,
d) jest dokumentem o charakterze ściśle podatkowym.

201.    Najczęściej stosowaną przez polskie podmioty gospodarcze formą ewidencji finansowej jest:
a) ewidencja przychodów,
b) podatkowa księga przychodów i rozchodów,
c) księgi rachunkowe prowadzone zgodnie z wytycznymi ustawy o rachunkowości,
d) karta podatkowa.   

202.    Na polskie prawo bilansowe składają się między innymi:
a) ustawa o rachunkowości,
b) rozporządzenia Ministra Skarbu Państwa,
c) rozporządzenia Ministra Finansów,
d) krajowe standardy rachunkowości.

203.    Wydający krajowe standardy rachunkowości Komitet jest ciałem:
a) niezależnym, zrzeszających przedstawicieli środowiska finansów i rachunkowości,
b) działającym przy Ministrze Skarbu Państwa,
c) działającym przy Ministrze Gospodarki,
d) działającym przy Ministrze Finansów.

204.    Krajowe standardy rachunkowości regulują między innymi takie kwestie, jak:

a) zasady prowadzenia ksiąg rachunkowych,
b) zasady prowadzenia inwentaryzacji,
c) zasady sporządzania rachunku przepływów pieniężnych,
d) zasady sporządzania rachunku zysków i strat.

205.    W krajowych standardach rachunkowości szczegółowo uregulowano między innymi następujące zagadnienia rachunkowe:
a) podatek dochodowy
b) leasing
c) zapasy
d) rezerwy

206.    Dla jednostek sporządzających sprawozdanie finansowe zgodnie z Międzynarodowymi Standardami Rachunkowości i Międzynarodowymi Standardami Sprawozdawczości Finansowej przepisy ustawy o rachunkowości:
a) są bezwzględnie obowiązujące,
b) są obowiązujące w zakresie nieuregulowanym przez MSR i MSSF,
c) są nieobowiązujące,
d) mogą być stosowane fakultatywnie.

207.    Wobec spółki za szkodę wyrządzoną zaniechaniem działania skutkującym niespełnieniem przez sprawozdanie z działalności wymagań ustawy o rachunkowości odpowiada:
a) członek rady nadzorczej,
b) kierownik jednostki,
c) kierownik jednostki lub członek rady nadzorczej,
d) osoba przygotowująca sprawozdanie z działalności spółki.

208.    Obowiązkowemu badaniu sprawozdania finansowego podlegają:
a) spółki akcyjne z wyjątkiem spółek będących na dzień bilansowy w organizacji,
b) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, które w roku poprzedzającym rok, za który sporządzane jest sprawozdanie zatrudniały średniorocznie w przeliczeniu na pełne etaty co najmniej 50 osób, a suma bilansowa na koniec roku obrotowego wyniosła równowartość w walucie polskiej co najmniej 2.500.000 EUR,
c) jednostki działające na podstawie przepisów o funduszach inwestycyjnych,
d) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, które w roku, za który sporządzane jest sprawozdanie, zatrudniały średniorocznie po przeliczeniu na pełne etaty co najmniej 50 osób i ich przychody netto ze sprzedaży towarów i produktów oraz operacji finansowych stanowiły równowartość w walucie polskiej co najmniej 5.000.000 EUR.