METODY WYCENY WARTOŚCI PODMIOTÓW GOSPODARCZYCH
KLUCZE DO ODPOWIEDZI DOSTĘPNE SĄ W PAKIECIE SZKOLENIOWYM
1. Kapitałem realnym przedsiębiorstwa jest:
a) kapitał rzeczowy,
b) kapitał finansowy,
c) kapitał organizacyjny,
d) kapitał ludzki.
2. Wartość przedsiębiorstwa oparta na kategorii wartości użytkowej i wynikających z niej korzyści, będących efektem funkcjonowania przedsiębiorstwa, i które prawnie do niego należą to:
a) wartość rynkowa,
b) wartość rezydualna,
c) wartość reprodukcyjna,
d) wartość ekonomiczna.
3. Instrumentami, które mogą być używane przez właściciela w dążeniu do maksymalizacji wartości rynkowej przedsiębiorstwa mogą być:
a) tworzenie systemów aktywnego nadzoru właścicielskiego,
b) wdrażanie systemów motywacyjnych opartych na koncepcji zarządzania wartością przedsiębiorstwa,
c) wykorzystywanie nowoczesnych narzędzi oceny działalności przedsiębiorstwa,
d) włączanie „najemnych” menedżerów w krąg właścicieli przedsiębiorstwa.
4. Mierniki wartości kreowanej (EVA, MVA, SVA) są miernikami:
a) opartymi na wielkościach księgowych,
b) odzwierciedlającymi bezpośrednio procesy kreowania wartości w przedsiębiorstwie,
c) opartymi na wielkościach finansowych,
d) integrującymi elementy pomiaru księgowego, finansowego oraz rynkowego.
5. Podejście (czyste) dochodowe do wyceny wartości przedsiębiorstwa reprezentowane jest m.in. przez metodę:
a) opartą na wartości reputacji,
b) metodę likwidacyjną,
c) metodę zdyskontowanych przepływów pieniężnych,
d) księgową skorygowaną.
6. Możliwe zaburzenia w prawidłowej wycenie majątku metodą wartości ewidencyjnej aktywów netto powstają w związku z:
a) przyjętymi zasadami umarzania środków trwałych niskocennych,
b) nieadekwatności odzwierciedlenia stopnia oraz rzeczywistego tempa zużywania się środków trwałych,
c) zawyżania wartości księgowej środków trwałych w związku z uproszczonymi zasadami przeszacowywania ich wartości,
d) obowiązującymi zasadami księgowej wyceny papierów wartościowych.
7. Sporządzając sformalizowaną wycenę metodą skorygowanej wartości aktywów netto:
a) korekty można ograniczyć do oszacowania wartości rynkowych najważniejszych w przypadku danego przedsiębiorstwa
pozycji bilansowych przy jednoczesnym pozostawieniu wartości księgowych pozostałych pozycji,
b) dokonując korekt należy uwzględnić wartość pozabilansowych składników aktywów przedsiębiorstwa,
c) dokonując korekt należy uwzględnić pozabilansowe zobowiązania przedsiębiorstwa jako czynnik pomniejszający jego wartość majątkową,
d) dokonując korekt należy uwzględnić wartość rynkową papierów wartościowych znajdujących się w posiadaniu przedsiębiorstwa.
8. Metoda odtworzenia wartości:
a) traktuje wartość przedsiębiorstwa jako wielkość możliwych do uzyskania wpływów netto ze sprzedaży poszczególnych składników majątku,
b) postrzega majątek przedsiębiorstwa poprzez pryzmat jego funkcjonowania w dotychczasowej strukturze społeczno – ekonomicznej,
c) jest skomplikowana ze względu na konieczność indywidualnego podejścia do różnych grup składników majątku,
d) w uproszczonym podejściu to tzw. formuła Wilcoxa.
9. Stosowanie metod dochodowych wyceny w praktyce napotyka pewne zasadnicze problemy, do których zalicza się:
a) konieczność właściwego oszacowania poziomu stopy dyskontowej,
b) konieczność wyboru wielkości przyjmowanej jako miara dochodowości przedsiębiorstwa,
c) konieczność ustalenia długości okresu prognozy,
d) konieczność ustalenia podstawy sporządzania prognozy przyszłych wielkości kształtujących dochodowość
przedsiębiorstwa.
10. Różnica w wyznaczaniu nadwyżki finansowej w postaci wolnych przepływów pieniężnych (free cash flow) i nadwyżki finansowej do dyspozycji właściciela sprowadza się do:
a) uwzględnienia we free cash flow zysku operacyjnego, a w to miejsce w nadwyżce finansowej do dyspozycji właściciela zysku netto,
b) uwzględnienia we free cash flow zysku netto, a w to miejsce w nadwyżce finansowej do dyspozycji właściciela zysku operacyjnego,
c) dodatkowego uwzględnienia w nadwyżce finansowej do dyspozycji właściciela w stosunku do free cash flow spłaty zadłużenia i zaciągnięcia nowych kredytów,
d) dodatkowego uwzględnienia we free cash flow w stosunku do nadwyżki finansowej do dyspozycji właściciela
zadłużenia i zaciągnięcia nowych kredytów.
11. W wycenach dokonywanych metodą dochodową przyjęcie skończonego okresu naliczania i dyskontowania dochodów:
a) sprzyja zaniżaniu wartości przedsiębiorstwa,
b) oznacza założenie, że od kolejnego okresu przedsiębiorstwo nie jest zdolne generować dochód,
c) powoduje konieczność wzięcia pod uwagę wartości rezydualnej przedsiębiorstwa,
d) o konkretnej długości wynika ze swobodnej oceny wyceniającego.
12. Wyznaczenie wartości rezydualnej przedsiębiorstwa z wykorzystaniem mnożnikowej metody wyceny opartej na mnożniku cenowo-dochodowym polega na:
a) przyjęciu jako wartości rezydualnej przedsiębiorstwa wartości jego upłynnienia,
b) przyjęciu do wyliczenia wartości rezydualnej modelu stałego wzrostu,
c) wyliczaniu wartości rezydualnej jako stosunku oczekiwanego dochodu pieniężnego w kolejnych latach i stopy
dyskontowej,
d) wyliczaniu wartości rezydualnej jako iloczynu zysku netto przedsiębiorstwa w ostatnim roku sporządzania szczegółowej analizy prognozy i wskaźnika P/E wyznaczonego dla podobnego przedsiębiorstwa działającego na rynku giełdowym.
13. Wyceniając na potrzeby sprawozdań finansowych wartość rynkową nieruchomości inwestycyjnej innej niż grunt rzeczoznawca majątkowy, co do zasady, stosuje:
a) zamortyzowany koszt odtworzenia,
b) podejście porównawcze,
c) podejście dochodowe,
d) podejście mieszane.
14. Przy sporządzaniu wyceny na potrzeby sprawozdań finansowych rzeczoznawca majątkowy zapoznaje się:
a) ze sprawozdaniami finansowymi jednostki z ostatnich 2 lat,
b) z bieżącymi kosztami i wynikami działalności gospodarczej jednostki bez względu na ich związek z procesem wyceny,
c) z udokumentowanymi i realistycznymi planami rozwojowymi jednostki na okres kolejnych 5 lat,
d) z przyjętymi w polityce rachunkowości zasadami, metodami i stawkami amortyzacyjnymi.
15. Do czynników wpływających na możliwość stosowania metod mnożnikowych w procesie wyceny przedsiębiorstwa należą:
a) poziom rozwoju rynku kapitałowego,
b) stopień dojrzałości rynku kapitałowego,
c) możliwość doboru porównywalnych przedsiębiorstw,
d) istnienie pozabilansowych zobowiązań przedsiębiorstwa.
16. W charakterze mnożników w metodzie mnożnikowej może być wykorzystany następujący wskaźnik rynku kapitałowego:
a) cena/zysk (P/E),
b) stopa dywidendy,
c) cena/wartość księgowa (P/BV),
d) cena/przychody.
17. Wartość elementów pozamajątkowych przedsiębiorstwa (wartość reputacji) uwzględniana jest w metodach wyceny przedsiębiorstw:
a) majątkowych,
b) dochodowych,
c) mieszanych,
d) nie jest nigdy uwzględniana.
18. Stosowanie metody niemieckiej (berlińskiej) wyceny przedsiębiorstw:
a) daje zawsze wiarygodne wyniki,
b) może prowadzić do niedoszacowań w przypadku przedsiębiorstw o małej wartości majątku, lecz jego stosunkowo dużej rentowności,
c) pozwala wyznaczyć wartość przedsiębiorstwa jako sumę jego wartości majątkowej i wartości reputacji równej połowie różnicy między wartością dochodową a majątkową przedsiębiorstwa,
d) w przypadku przedsiębiorstw przynoszących minimalny dochód i posiadających zbędny majątek wymaga wydzielenia tego majątku i dokonania jego odrębnej wyceny.
19. Metoda szwajcarska w stosunku do metody niemieckiej:
a) silniej akcentuje zdolność przedsiębiorstwa do generowania dochodów,
b) silniej akcentuje wartość reputacji przedsiębiorstwa,
c) w większym stopniu uwzględnia przyszłe ryzyko rynkowe,
d) w mniejszym stopniu uwzględnia przyszłe ryzyko rynkowe.
20. Wartość reputacji:
a) na pozytywnym poziomie odpowiada pojęciu goodwill,
b) jest tożsama z pojęciem wartości firmy,
c) bywa określana mianem wewnętrznej wartości firmy,
d) bywa określana mianem nabytej wartości firmy.
21. Wycena przedsiębiorstwa w oparciu o metodę mnożnikową opartą na wskaźniku P/E:
a) jest niemożliwa do przeprowadzenia w przypadku, gdy w obrocie giełdowym branża, w której działa podmiot nie jest
reprezentowana,
b) ma zastosowanie niezależnie od tego, czy podmiot przynosi zyski czy też nie,
c) w przypadku, gdy spółka nie będzie wprowadzona do publicznego obrotu powinna być przeprowadzana w oparciu o
obniżony branżowy wskaźnik P/E,
d) w przypadku spółki młodej, przynoszącej mniejsze, ale szybko rosnące zyski powinna być przeprowadzana w oparciu o podwyższony branżowy wskaźnik P/E.
22. Wymóg uwzględnienia zmiennej wartości pieniądza w czasie jest spełniony przez:
a) metodę zdyskontowanych przepływów,
b) metodę skorygowanej wartości aktywów netto,
c) metodę likwidacyjną,
d) metodę opartą o wskaźnik P/E.
23. Wymóg uwzględniania skutków przyszłych zdarzeń nie jest spełniony dla:
a) metod dochodowych,
b) metody opartej na teorii opcji,
c) w pewnym stopniu dla metod mieszanych,
d) metody skorygowanej wartości aktywów netto.
24. Z punktu widzenia właściciela mniejszościowego:
a) właściwszą metodą dochodową jest metoda oparta o zdyskontowane przepływy,
b) właściwszą metodą dochodową jest metoda oparta o zdyskontowane dywidendy,
c) metody dochodowe oparte o zdyskontowane przepływy lub zdyskontowane dywidendy mogą być stosowane
zamiennie bez wpływu na trafność wyceny,
d) model zdyskontowanych dywidend daje zaniżoną wycenę kapitału własnego spółki, gdyż spółki często wstrzymują się z wypłaceniem dywidend.
25. Do funkcji wyceny zaliczyć można:
a) funkcje zabezpieczające,
b) funkcje informacji zewnętrznej,
c) funkcje decyzyjne,
d) funkcje mediacyjne.
26. Przez funkcję mediacyjną wyceny należy rozumieć:
a) funkcję pozwalającą na znalezienie określonego przez nabywcę i sprzedawcę przedziału cenowego – wartości
akceptowalnej dla obu stron,
b) funkcję stanowiącą wskazówkę dla otoczenia, zawierająca informację o sytuacji ekonomicznej przedsiębiorstwa,
c) funkcję zmierzającą do dostarczenia argumentów mogących wzmocnić pozycje negocjacyjna danej strony,
d) funkcję będącą determinantą procesu decyzyjnego związanego z negocjacją ceny przedsiębiorstwa.
27. Czynnikami wpływającymi na wielkość premii za ryzyko wykorzystywanej do wyznaczania stopy dyskontowej mogą być:
a) struktura majątku i źródeł jego finansowania,
b) stabilność w generowaniu zysków przez przedsiębiorstwo,
c) wpływ działalności przedsiębiorstwa na środowisko naturalne,
d) pozycja konkurencyjna przedsiębiorstwa.